عفونت ادراری

عفونی شدن دستگاه ادراری (Urinary Tract Infection: UTI) به علت وجود میکروب‌هایی نظیر باکتری و قارچ در سیستم ادراری ایجاد می‌شود. عفونت می‌تواند هر قسمتی از دستگاه ادراری را درگیر کند. مانند عفونت کردن دستگاه ادراری فوقانی اما اغلب عفونت‌های ادراری، در بخش تحتانی ( مثانه و پیشابراه) دیده می‌شوند. دستگاه ادراری انسان به دو قسمت، دستگاه ادراری فوقانی و دستگاه ادراری تحتانی، تقسیم می‌شود. دستگاه ادراری فوقانی شامل دو عدد کلیه‌ و دو عدد حالب‌‌ (میزنای) می‌باشد و دستگاه ادراری تحتانی از مثانه و مجرای ادرار (پیشابراه) تشکیل شده است.ازعفونت های دستگاه تناسلی هم می توان به عفونت بیضه و عفونت قارچی واژن اشاره کرد.

عفونی شدن دستگاه ادراری فوقانی

عفونت کلیه

عفونی شدن سیستم ادراری فوقانی عضوهایی مانند کلیه و حالب را درگیر می کند.
عفونت های کلیه به واسطه باکتری هایی که ابتدا در مثانه حضور دارند و عفونت دستگاه ادراری تحتانی، مانند عفونت مثانه را ایجاد می کنند، شکل می گیرند. در صورت باقی ماندن باکتری ها، این امکان وجود دارد که آنها به قسمت های بالایی وارد شده و موجب عفونت کلیه شوند.

علت ابتلا به عفونت کلیه

باکتری‌هایی که از طریق مجرای ادرار وارد دستگاه ادراری ما می‌شوند، می‌توانند تکثیر یافته و به کلیه‌ها برسند. این موضوع، شایع‌ترین علت عفونت کردن کلیه است. باکتری‌های ناشی از عفونت در جای دیگر بدن ما نیز ممکن است از طریق جریان خون به کلیه‌ها منتقل شوند. اگرچه ابتلا به عفونت کلیه از این طریق غیرمعمول است، اما به عنوان مثال اگر یک مفصل یا دریچه قلب مصنوعی داشته باشیم که دچار عفونت باشد، ممکن است این عفونت به کلیه سرایت کند. درگیر شدن کلیه به عفونت به ندرت پس از جراحی کلیه به وجود می‌آید.

 علائم عفونت کلیه

بعضی از علائم کلی عفونت مجاری ادراری می توانند به همراه علایم عفونی شدن کلیه نیز باشند، مانند:

• سوزش ادرار
• تکرر ادرار
• نیاز فوری به ادرار کردن
• لرزیدن
• درد شکمی
• تهوع و استفراغ

عفونت دستگاه ادراری تحتانی

عفونت مثانه

دستگاه ادراری شامل کلیه‌ها ، حالب ، مثانه و میزراه می‌باشد. عفونت مثانه از نوع ادراری است که کلیه ها، حالب ها و یا میزراه را درگیر می کند. در واقع اگر هر یک از اعضای سیستم ادراری دچار عفونت باکتریایی شود شخص به عفونت مبتلا می‌شودعفونت مثانه جزو عفونت دستگاه ادراری تحتانی می باشد.عفونت مثانه ناشی از باکتری های موجود در مثانه می‌باشد. کسانی که دارای نقص ایمنی هستند، توسط مخمرها دچارعفونت ادرارمی شوند.

علت ابتلا به عفونت مثانه

اگر باکتری های از طریق میزراه وارد مثانه شوند، باعث عفونت می‌شوند. با وجود اینکه بدن بوسیله ی ادرار خیلی از باکتری ها توسط ادرار از مثانه دفع می‌شوند، ولی ممکن است برخی از باکتری ها به دیواره ی مثانه بچسبند و به سرعت تکثیر شوند. با تکثیر بیش از حد باکتری‌ها، توانایی بدن برای مقابله کردن با آنها و نابود کردنشان ضعیف می‎شود.
این عارضه،می‌تواند باعث ایجاد عفونت در مثانه شود.

از آنجایی که مجرای میزراه در خانم‌ها کوتاه تر است و فاصله ی مقعد تا دهانه ی آن کمتر است ، باکتری E.Coli به راحتی باعث ایجاد عفونت می‌شود. بیشتر عفونت‌های مثانه توسط این باکتری به وجود می‌آیند. این باکتری در روده‌ها وجود دارد. اگر ناحیه تناسلی به مدفوع آغشته شود ، مجرای ادرار به این میکروب آلوده شده و فرد دچار عفونت ادرار یا مثانه می‌شود.

علائم عفونت مثانه

علائم عفونت مثانه با توجه به شدت عفونت می‌تواند متفاوت باشد.
معمولا در هنگام ادرار کردن ، فرد مبتلا به عفونت متوجه تغییراتی می‌شود. با گسترش عفونت، علائم آن با درد همراه می‌شود.

برخی از علائم شایع عفونت ادرای عبارتند از:
بدرنگی ادرار
هماچوری ( وجود خون در ادرار)
تکرر ادرار 
ادرار بدبودرد یا سوزش هنگام دفع ادرار 
احساس دفع فوری ادرار
احساس گرفتگی یا فشار در قسمت تحتانی شکم و یا پایین کمر

عفونت های ادراری باعث کمردرد می‌شوند. که این درد به کلیه هم می‌رسد.عفونت کردن کلیه مانند بسیاری از عفونت‌ها می‌تواند موجب تب خفیف شود.

عفونت دستگاه تناسلی مردان

عفونت بیضه

یکی از عفونت های مربوط به دستگاه تناسلی مردان عفونت بیضه می باشد. که به معنی التهاب و عفونت خود بیضه است. عفونت بیضه یا اورکیت، التهاب یک یا هر دو بیضه است که معمولا به علت ویروس یا عفونت میکروبی رخ می دهد.

علائم عفونت بیضه یا اورکیت

علایم ادر افراد مختلف بسته به شدید و خفیف بودن آن میتواند متفاوت باشد ٬‌اما از علایم شایع آن در مردان میتوان به :
تورم ، قرمزی بیضه ، تب ، لرز ، درد بیضه ، تهوع ، خستگی و کسالت ، سر درد و بدن درد و …. اشاره کرد .
در صورتی که تروم یا قرمزی بیضه یا درد شدید در بیضه احساس کردید حتما هر چه سریع تر به پزشک متخصص ارولوژیست مراجعه نمایید .

علت ابتلا به عفونت بیضه یا اورکیت

در اکثر موارد علت عفونت های بیضه ، در اثر مشکلات ویروسی مثل اوریون یا آبله و…. است .
اما در برخی اوقات در اثر عوامل میکروبی مانند سوزاک، سیفلیس یا کلامیدیا نیز ایجاد می شود و در اکثر موارد پیشرفت عفونت اپیدیدیم، به بیضه نیز سرایت می کند.

اکثر مبتلایان به اورکیت ویروسی، کودکان زیر ۱۰ سال می باشند ، در حالی که عفونت ناشی از میکروب بیضه، بیشتر در افرادی که از نظر جنسی ، شریک های جنسی متفاوتی داشته و روابط جنسی محافظت نشده دارند و یا بالای ۵۰ سال سن دارند و مبتلا به بزرگی پروستات هستند، دیده می شود.

درمان عفونت بیضه

درمان التهاب اپیدیدیم شامل درمان عفونت زمینه ای و کاهش علائم است.

روش های درمانی های معمول اپیدیدیمیت شامل:

• آنتی بیوتیک هایی به مدت ۴ تا ۶ هفته
• داروی ضد درد
• داروهای ضد التهابی
• استراحت در رختخواب

عفونی شدن بیضه مربوط به سیستم تناسلی بوده و ارتباطی به عفونت های ادراری ندارد.

عفونت دستگاه تناسلی زنان

عفونت قارچی واژن

یکی از عفونت های رایج در بین زن ها این نوع می باشد. درواقع از هر 4 زن 3 زن به این بیماری مبتلا می شوند. قارچ کاندیدا معمولاً در دهان، دستگاه گوارش و واژن وجود دارد. اگر این قارچ زیاد شود، به بافت واژن حمله می کند. به طور معمول، قارچ کاندیدا در کنار میکروارگانیسم های دیگر در وضعیتی متعادل عمل می کند. اگر این تعادل از بین برود، رشد بیش از حد قارچ سبب عفونت می شود.

علائم عفونت قارچی واژن

علائم و نشانه های این عفونت بستگی به شدت آن دارد. اگر عفونت قارچی خفیف باشد، علائم آن هم خیلی خفیف است. آگاهی از وضعیت طبیعی بدنتان، به شما کمک می کند تا از هرگونه تغییری در وضعیت سلامتی واژنتان آگاه شوید. بیشتر زنان مبتلا به این عفونت یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه می کنند:

• خارش واژن
• ترشحات واژن که غلیظ، سفید، تکه تکه و پنیری شکل است.
• سوزش، زخم و درد
• درد به هنگام ادرار یا رابطه ی جنسی
• التهاب ناحیه ی خارجی آلت تناسلی (قرمزی، تورم، راش)
• تب
• لرز
• راش یا کهیر
• درد در ناحیه ی زیر شکم، کمر یا شانه
• تهوع یا استفراغ
• ترشح بدبوی واژن به رنگ سبز یا خاکستری
• قاعدگی نامنظم
• تکرر ادرار، نیاز فوری به دفع ادرار و مشکل در دفع ادرار

قارچ به طور طبیعی در ناحیه واژن زندگی می کند. رشد قارچهای طبیعی واژن توسط باکتری لاکتوباسیل کنترل می شود. اگر تعادل سیستم شما به هم بخورد، این باکتری ها نمی توانند به خوبی عمل کنند. در نتیجه، قارچ بیش از اندازه رشد کرده و به عفونت قارچی واژینال منجر می شود. عوامل متعددی می توانند باعث عفونت نوع قارچی واژن شوند، از جمله:

علت ابتلا به عفونت قارچی واژن

• آنتی بیوتیک ها که مقدار باکتری خوب را در واژن کاهش می دهند
• دیابت کنترل نشده 
• سیستم ایمنی ضعیف
• عادات غذایی ناسالم مانند مصرف بیش از اندازه غذاهای شیرین
• عدم تعادل هورمونی در نزدیکی پریود
• استرس
• کمبود خواب

عمدتا این عفونت در اثر رشد بیش از اندازه نوع خاصی از قارچ ها به نام “کاندیدا آلبیکانس” ایجاد می شود. این عفونت های قارچی به راحتی قابل درمان هستند.

درمان عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی را با دو روش درمان می کنند: مصرف داروهای موضعی واژن و استفاده از داروهای خوراکی (فقط با تجویز پزشک).درمان کامل در هر دو نوع خوراکی و موضعی هفت روز طول می کشد محصولات حاوی بنزوکائین یا هیدروکورتیزون تنها علائم این بیماری را از بین می برند و عفونت را درمان نخواهند کرد.
این عفونت واژن مربوط به دستگاه تناسلی بوده و ارتباطی به عفونت از نوع ادراری ندارد.

در این مقاله سعی کردیم به چند مورد از شایع ترین بیماری های دستگاه ادراری و تناسلی مانند عفونت مثانه, ادراری, بیضه و …. بپردازیم.
درمان هر یک از بیماری های ذکر شده با توجه به شرایط بیماد و میزان وخامت و پیشرفت بیماری متفاوت است.