تبخال تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی است. ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) باعث تبخال تناسلی می شود. تبخال تناسلی اغلب می تواند از طریق تماس پوست به پوست در طول فعالیت جنسی منتقل شود.

برخی از افراد آلوده به ویروس ممکن است علائم بسیار خفیف داشته باشند یا علائمی نداشته باشند، ولی با این وجود هنوز هم می توانند ویروس را پخش کنند. در برخی افراد دیگر این ویروس می تواند با درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان همراه باشد.

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد و علائم اغلب پس از اولین شیوع دوباره ظاهر می شوند. مصرف دارو می تواند علائم را کاهش و همچنین خطر انتقال به دیگران را کاهش دهد. کاندوم می تواند به جلوگیری از گسترش عفونت تبخال تناسلی کمک کند.

علائم تبخال تناسلی

اکثر افراد آلوده به ویروس HSV نمی دانند که به آن مبتلا هستند. این افراد ممکن است علائمی نداشته باشند یا علائم بسیار خفیفی داشته باشند.

علائم تبخال تناسلی حدود 2 تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع می شود. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد یا خارش در اطراف اندام تناسلی
• برجستگی یا تاول های کوچک در اطراف اندام تناسلی، مقعد یا دهان
• زخم های دردناکی که هنگام پاره شدن تاول ها و ترشح یا خونریزی ایجاد می شوند
• ضایعه های پوستی که با بهبود زخم ها ایجاد می شوند
• ادرار دردناک
• ترشح از مجرای ادرار
• ترشح از واژن

معمولاً ممکن است در شروع ابتلا به این ویروس، علائمی شبیه آنفولانزا داشته باشید؛ مانند:

• تب
• سردرد
• بدن درد
• تورم غدد لنفاوی کشاله ران

ایجاد زخم در محل عفونت

زخم ها در جایی که عفونت وارد بدن می شود، ظاهر می شوند. این عفونت با لمس زخم و سپس مالش یا خاراندن ناحیه دیگری از بدن گسترش می یابد. 

این زخم ها می توانند در قسمت های مختلف بدن به شرح ذیل ایجاد شوند:

• باسن
• ران
• مقعد
• دهان
• مجرای ادرار
• واژن
• دهانه رحم
• آلت تناسلی
• کیسه بیضه

ممکن است فرد چند ساعت یا چند روز قبل از ابتلا به این ویروس، علائم زیر را مشاهده کند:

• درد ناحیه تناسلی
• درد سوزن سوزن شدن یا تیراندازی در پاها، باسن یا باسن

علت ایجاد تبخال تناسلی

تبخال تناسلی توسط دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می شود. این دو نوع ویروس شامل ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) می باشد. افراد مبتلا به عفونت HSV می توانند این ویروس را حتی زمانی که هیچ علائمی ندارند، منتقل کنند.

ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2)

HSV-2 شایع ترین علت تبخال تناسلی است که بسیارمسری است و به سرعت منتقل می شود. این نوع ویروس در اثر رابطه جنسی و تماس پوستی منتقل می شود. این ویروس در طول فعالیت جنسی و از طریق تماس با تاول، زخم و مایعانت ناشی از آن ها، ترشحات واژن و دهان از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1)

HSV-1 نسخه ای از ویروس است که باعث تبخال تناسلی می شود. افراد ممکن است در کودکی به دلیل تماس نزدیک پوست به پوست با فرد آلوده در معرض HSV-1 قرار بگیرند.

فرد مبتلا به HSV-1 می تواند ویروس را در حین رابطه جنسی دهانی به اندام تناسلی شریک جنسی منتقل کند. شیوع تبخال تناسلی ناشی از HSV-1 کمتر از از HSV-2 است .

باید توجه داشت که HSV-1 و HSV-2 در دمای اتاق به خوبی زنده نمی مانند. بنابراین به احتمال زیاد ویروس از طریق سطوح مانند شیرآلات یا حوله پخش نمی شود.

عواملی که خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش می دهند

عواملی که می توانند خطر ابتلا به تنخال تناسلی را افزایش دهند، عبارتند از:

• تماس با اندام تناسلی از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی؛ داشتن تماس جنسی بدون استفاده از ابزارهای پیشگیری (کاندوم)، خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش می دهد. زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به تبخال تناسلی هستند. این ویروس راحت تر از مردان به زنان سرایت می کند تا از زنان به مردان.
• داشتن رابطه جنسی با افراد متفاوت؛ تعداد افرادی که با آنها رابطه جنسی دارید اصلی ترین عاملی که خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش می دهد. تماس با دستگاه تناسلی از طریق رابطه جنسی، فرد را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد. اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی نمی دانند که به آن مبتلا هستند و علائمی ندارند؛در نتیجه می توانند این ویروس را بدون داشتن هیچ علائمی به فرد دیگر منتقل کنند.
• داشتن شریک جنسی که مبتلا به این بیماری است اما برای درمان آن دارو مصرف نمی کند؛ هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما دارو می تواند به محدود کردن شیوع آن کمک کند.

عوارض تبخال تناسلی

عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ابتلا به سایر عفونت های مقاربتی؛ داشتن زخم های تناسلی خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی از جمله ایدز را افزایش می دهد .
• ابتلای نوزاد به ویروس HSV؛ نوزاد ممکن است در حین زایمان به HSV آلوده شود. در برخی موارد، ویروس در دوران بارداری یا از طریق تماس نزدیک پس از زایمان منتقل می شود. نوزادان مبتلا به HSV اغلب دارای عفونت اندام های داخلی یا آسیب سیستم عصبی هستند. حتی در صورت درمان نیز این نوزادان در معرض خطر بالای مشکلات رشدی یا جسمی و خطر مرگ هستند.
• بیماری التهابی داخلی؛ عفونت HSV می تواند باعث تورم و التهاب در اندام های مرتبط با فعالیت جنسی و ادرار شود. این اندام عبارتند از حالب، راست روده، واژن، دهانه رحم و رحم.
• عفونت انگشت؛ عفونت HSV می تواند از طریق شکاف های پوستی به انگشت گسترش یابد و باعث تغییر رنگ، تورم و زخم شود. به این عفونت ها هرپتیک ویتلو می گویند.
• عفونت چشم؛ عفونت HSV چشم می تواند باعث درد، زخم، تاری دید و کوری شود.
• تورم مغز؛ به ندرت، عفونت HSV منجر به التهاب و تورم مغز می شود که آنسفالیت نیز نامیده می شود.
• عفونت اندام های داخلی؛ به ندرت، HSV در جریان خون می تواند باعث عفونت اندام های داخلی شود.

پیشگیری از ابتلا به تبخال تناسلی

پیشگیری از تبخال تناسلی مانند پیشگیری از سایر عفونت های مقاربتی است.

• از عدم ابتلا به بیماری های مقاربتی شریک جنسی خود مطمئن شوید.
• در طول فعالیت جنسی از کاندوم استفاده کنید. این ابزار پیشگیری خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهد، اما نمی تواند از تماس پوست به پوست در طول رابطه جنسی و انتقال ویروس جلوگیری نمی کنند.
• از برقراری رابطه با شریک جنسی مبتلا به تبخال تناسلی که علائم دارد، خودداری نمایید.

اقدامات ضروری در زمان بارداری

اگر باردار هستید و می دانید که تبخال تناسلی دارید، به پزشک حتما اطلاع دهید. با پزشک برای تشخیص قطعی این ویروس مشورت نمایید.

پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی تبخال را در اواخر بارداری تجویز نماید. این داروها برای جلوگیری از شیوع بیماری در زمان زایمان موثر است. اگر هنگام زایمان امکان شیوع بیماری را داشته باشید، ممکن است پزشک روش سزارین را پیشنهاد کند که خطر انتقال ویروس به جنین را کاهش می دهد.