جدار مثانه از سه لایه تشکیل شده است.لایه مخاطی داخلی ، لایه عضلانی و لایه پوششی خارجی.
در صورتی که عضلات مثانه در اثر بزرگی خوش خیم پروستات یا تنگی مسیر خروج و … فشار زیادی را برای تخلیه ادرار تحمل کند ، عضلات مثانه ضخیم شده و مخاط از بین لایه عضلانی بیرون زدگی پیدا میکند و تبدیل به دیورتیکول مثانه (diverticulum bladder) می‌شود.
دیورتیکول مثانه به دو نوع ذاتی و اکتسابی تقسیم می‎شود.
روش‌های درمانی متفاوتی برای درمان این بیماری وجود دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.

مثانه چطور کار می‌کند؟

مثانه اندام بادکنک شکلی می‌باشد که ادرار تولید شده در کلیه را حفظ و ذخیره می‌کند. توسط عضلات لگن و در قسمت تحتانی شکم نگه داشته می‌شوند.زمانی که مثانه شما پر باشد سیگنال ‌های عصبی در مغز شما ، به شما اطلاع می‌دهند که مثانه شما پر شده است.
سپس به فرمان مغز مثانه منقبض می‌شود و ادرار از طریق مجرای ادرار از بدن خارج می‌شود.

دیورتیکول مثانه

دیورتیکل مثانه کیسه‌ای در دیواره مثانه است که ممکن است که ممکن است فرد با آن متولد شود (مادرزادی) یا دیرتر به دست آورد(اکتسابی).
دیورتیکول مثانه مادرزادی هنگامی ایجاد می‌شود که به مثانه بیش از حد فشار وارد می‌شود و دیواره آن ضعیف می‌شود.
دیورتیکول مادرزادی اغلب هنگامی که فرد کودک است به وجود می‌آید که اغلب هم یک کیسه می‌باشد.
این نوع از دیورتیکول‌ها اغلب نیاز به درمان ندارند.
دیورتیکول مثانه اکتسابی به دلیل انسداد در مجرای مثانه ایجاد می‌شود (مانند تورم پروستات یا جای زخم در مجرای ادرار).
معمولا با دیورتیکول اکتسابی ، کیسه‌های زیادی تشکیل می‌شوند.
از آنجا که مردان سن بالا بیشتر دچار انسداد در مجرای مثانه می‌شوند این نوع از دیورتیکول بیشتر در میان مردان سن‌دار رخ می‌دهد.

علائم

اغلب اوقات دیورتیکول‌های مثانه هیچ نشانه خاص و جداگانه‌ای ندارند.
اکثر مواقع هنگامی که افراد درگیر سایر مشکلات ادراری هستند و به دنبال درمان هستند به این بیماری پی می‌برند.
بعضی از علائمی که ممکن است از نشانه‌های ابتلا به این بیماری باشد عبارتند از:

• عفونت‌های دستگاه ادراری
• سنگ مثانه
• برگشت ادرار یا ریفلاکس ادراری
• تومورهای مثانه

تشخیص دیورتیکول مثانه

تشخیص دیورتیکول مثانه با آزمایش اشعه ایکس مثانه انجام می‌شود.
در این روش مثانه را با رنگی که در اشعه ایکس به خوبی مشخص است (CONTRAST) پر می‌شود و عکسبردرای انجام می‌شود.
یک آزمایش فشار به نام “اورودینامیک” نیز ممکن است برای بررسی عملکرد مثانه و بررسی وجود بلوک انجام شود.

درمان دیورتیکول مثانه

کولونوسکپی: لوله ای به همراه دوربین وارد فضای درون روده بیمار می‌شود. در این آزمایش بیمار توسط مواد بی حسی خواب آلود می شود تا دردی احساس نکند.
سی تی اسکن: در این نوع آزمایش هم به کمک پرتوهای x کیسه های دستگاه گوارش را که احتمالا ملتهب شدند مشاهده کند.
سیگموئیدوسکوپی: در این آزمایش نیز پزشک یک لوله را به همراه دوربین از طریق مقعد به داخل انتهایی ترین قسمت راست روده می فرستد تا بتواند آنجا را بررسی کند.

دیورتیکول‌ها اکثر مواقع بدون علائم هستند و بدون این که مشکلی برای بیمار ایجاد کرده باشند به طور تصادفی در تصویربرداری شکم و لگن مورد تشخیص واقع می شوند.

برای دیدن ویدیو ها و ارتباط با ما میتونید در آپارات و اینستاگرام دکتر میرصادقی با ما همراه باشید