عوارض نگه داشتن ادرار در دراز مدت

با اینکار شانس عفونت مثانه افزایش میابد

در حقیقت یکی از عواملی که به استریل نگه داشتن مجاری ادراری کمک میکند، جریان توربولانت ادرار و تخلیه مداوم آن است. افرادی که برای مدت طولانی ادرار را در مثانه خود نگه میدارند در معرض عفونت مثانه (سیستیت) و یا عفونت کلیه (پیلونفریت) میباشند.

  افزایش احتمال تشکیل سنگ مثانه

ادرار حاوی رسوبات و کریستالهای متفاوتی است که شایعترین آن کریستالهای کلسیم اگزالات می باشد. 
یکی از عوامل مهم در جلوگیری از تشکیل سنگ در سیستم ادراری، تداوم جریان ادراری است. با نگه داشتن ادرار داخل مثانه، شانس رسوب این کریستال ها و تشکیل سنگ مثانه افزایش میابد.

بیشتر بدانید : هماچوری یا خون در ادرار و روش درمان

افزایش شانس بی اختیاری ادرار

داخل لگن ارگانهای مختلفی از جمله مثانه، رحم، تخمدان و واژن وجود دارد. 
مقاومت در برابر نیاز به ادرار کردن، باعث تضعیف عضلات کف لگن میشود. عضلات کف لگن وظیفه ی پوشاندن و محکم نگه داشتن مثانه تا زمان آمادگی برای دفع ادرار را بر عهده دارند.
نگه داشتن ادرار به مدت طولانی، به بیش‌فعالی کف لگن، درد مثانه و در نهایت بی‌ اختیاری ادراری منتهی میشود. در واقع کف لگن از لیگامانها و لایه های عضلانی زیادی تشکیل شده است.
لگن کار محافظت از ارگان هایی که داخلش هستند را بر عهده داشته و به تخلیه صحیح ادرار، مدفوع و تسهیل عملکرد جنسی درمردان و زنان کمک می کند.
به هر دلیلی که بافت همبندی و یا سایر ساختمان های حفاظتی عضلات کف لگن و یا استخوان های آن آسیب ببیند، اختلالات کف لگن بروز می کند. 
ضعیف شدن عضلات کف لگن باعث شل شدن واژن، تکرر ادرار و بی اختیاری ادرار می شود.
این نوع بی اختیاری ناشی از بروز اختلال در سیستم انقباض عضلات و غالبا به دلیل کشیدگی بیش از حد عضلات کف لگن حین زایمان می باشد. 
اما بیش از حد نگه داشتن ادرار نیز به کشیدگی و تضعیف عضلات کف لگن کمک میکند. 
در این نوع بی اختیاری، خروج غیرارادی ادرار به دنبال فعالیت های فیزیکی مثل عطسه کردن، خندیدن و بلند کردن اجسام سنگین اتفاق می افتد.