اختلال نعوظ یک بیماری شایع و رایج در میان مردان است که این شایع بودن به این معنی نیست که این بیماری طبیعی است. اختلال نعوظ مشکلات متعددی را در زندگی جنسی و عاطفی فرد ایجاد می کند. اما افراد مبتلا نباید نگرانی داشته باشند، چرا که امروزه خوشبختانه روش های درمانی متفاوتی برای این عارضه وجود دارد.

اختلال نعوظ چیست؟

همانگونه که قبلاً در مقاله اختلال نعوظ و راه های درمان آن گفتیم، اختلال نعوظ به حالتی گفته می شود که فرد توانایی ایجاد نعوظ و یا حفظ آن در طول رابطه جنسی را نداشته باشد.

نعوظ زمانی رخ می دهد که اکسید نیتریک و عوامل هورمونی، عضلات صاف آلت تناسلی را شل کرده و بافت نعوظ را با خون پر می کند. این کار وریدها را فشرده می کند و آلت تناسلی را سفت و نعوظ می کند. 

مشکل و اختلال در نعوظ اگر گاهی پیش بیاید، می تواند طبیعی باشد. ولی اگر این اختلال به طور منظم و مداوم صورت می پذیرد، می تواند نشانه ای از ابتلای فرد به اختلال نعوظ باشد.

علائم اختلال نعوظ

علائم اصلی این عارضه عبارتند از:

• ناتوانی در رسیدن و حفظ نعوظ
• نعوظ های کوتاه مدت
• شاید فرد بیمار نعوظ داشته باشد ولی این نعوظ در زمانی که نیاز است و حین رابطه جنسی اتفاق نیفتد
• کاهش میل جنسی 

علل بروز اختلال نعوظ

این عارضه اغلب در اثر مشکلات اساسی رخ می دهد، این مشکلات عبارتند از:

• بیماری های عروقی مانند آترواسکلروز
• اختلالات عصبی، مانند مولتیپل اسکلروزیس
• استرس روانی، مانند افسردگی، اضطراب و مشکلات رابطه
• آسیب به آلت تناسلی، نخاع، پروستات، مثانه یا لگن
• بیماری مزمن کلیوی 
• در اثر مصرف داروهایی از جمله: دیورتیک ها، داروهای فشار خون، داروهای سرطان پروستات، شل کننده های عضلانی، NSAID ها، SSRI ها و …
• بیماری پیرونی
• مصرف بیش از حد از الکل، ماری جوانا، نیکوتین و مواد مخدر تفریحی
• دیابت نوع 2
• فشار خون بالا (فشار خون بالا)
• سطح تستوسترون پایین 

البته عواملی وابسته به سبک زندگی مانند مانند کم تحرکی، سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب و اضافه وزن نیز با می توانند منجر به اختلال نعوظ در فرد گردند.

تشخیص اختلال نعوظ

همان طور که در مقاله تشخیص اختلال نعوظ در مردان شرح دادیم، اولین قدم برای تشخیص، مراجعه به پزشک است. 

پزشک و متخصص ارولوژی با گرفتن شرح حال و پرسیدن سؤالاتی در مورد زندگی جنسی و سابقه جنسی شما به بررسی شرح حال شما می پردازد. این سوال ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• اعتماد به نفس شما در توانایی به دست آوردن و حفظ نعوظ؟
• چند وقت یکبار نعوظ سفت برای دخول دارید؟
• هر چند وقت یکبار می توانید نعوظ خود را در طول رابطه جنسی حفظ کنید؟
• حفظ نعوظ تا پایان رابطه جنسی چقدر دشوار است؟
• هر چند وقت یکبار رابطه جنسی رضایت بخش دارید؟

پزشک پس از بررسی شرح حال بیمار، معاینات و آزمایش های تکمیلی زیر را برای بیمار جویز نماید:

• معاینه فیزیکی آلت تناسلی، بیضه ها و موهای بدن
• چک کردن نبض و فشار خون
• آزمایش خون و ادرار برای بررسی هورمون تستوسترون و یا علائم دیگر
• سونوگرافی کالر داپلر برای بررسی عروق آلت تناسلی
• تست نعوظ شبانه به وسیله دستگاه ریجی اسکن

طرح های تحقیقاتی درمان های اختلال نعوظ

محققان و پزشکان ارولوژی جدیدترین و آخرین طرح های تحقیقاتی درمانی اختلال نعوظ را به شرح زیر بیان می کنند:

1)درمان با سلولهای بنیادی

سلول های بنیادی می توانند به بهبود سلول های تخصصی مانند سلول های اندوتلیال و همچنین سلول های عصبی کمک کنند. 

محققان بر این باورند که با تزریق سلول های بنیادی به بافت آلت تناسلی، می توانند آسیب بافت آلت را ترمیم کنند. این روش به خصوص برای درمان اختلال نعوظ ناشی از دیابت مفید است.

مطالعات اولیه درمان با استفاه از سلول های بنیادی بر روی حیوانات و انسان ها نتایج امیدوارکننده ای به همراه داشته است، اما به آزمایشات بالینی بیشتری نیاز است.

2)پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP

پلاکت‌ها به لخته شدن خون کمک می‌کنند و برای بهبود زخم و بازسازی بافت ضروری هستند. 

پلاسمای غنی از پلاکت می تواند چندین بیماری را درمان کند. بر اساس مطالعات تجربی، تزریق پلاسمای غنی یا PRP به آلت تناسلی می تواند اثر کوتاه مدت درمانی مثبتی بر اختلال نعوظ داشته باشد.

البته در این روش نیز به بررسی و تحقیقات تکمیلی جهت پی بردن به موثر بودن یا نبودن آن نیاز داریم.

3)استنت عروقی

استنت یک لوله مشبک است که در شریان تنگ شده و مسدود شده جای گذاری می شود و شریان را برای حفظ جریان خون باز نگه می دارد. محققان معتقدند که استنت ها می توانند جریان خون را به آلت تناسلی بازگردانند و در نتیجه سبب نعوظ در آلت گردند. 

اگر مبتلا به آترواسکلروز(سفتی و ضخیم شدن دیواره سرخرگ) هستید، استنت‌های عروقی می‌توانند یک درمان موثر برای اختلال نعوظ باشند. 

این روش تا به الان فقط برای بیماران جوان تر با آسیب عروقی آسیب دیده توصیه می شود و تحقیقات هنوز اثربخشی این روش را در بلندمدت مشخص نکرده است. 

4)پیوند آلت تناسلی

محققان به دنبال پیوند آلت تناسلی برای درمان از دست دادن اندام تناسلی و یا آسیب به آن هستند. در صورتی که آلت تناسلی آسیب ببیند، این روش درمانی می تواند هرگونه عملکرد دستگاه تناسلی مانند ادرار و عملکرد جنسی را بازیابی کند.

باید به این نکته توجه داشت که این روش درمان ثابت و قطعی برای اختلال نعوظ نیست و فقط چند بار این جراحی انجام شده است.

5)شاک ویو تراپی

شاک ویو تراپی با هدف بازگرداندن مکانیسم نعوظ به گونه ای که نعوظ به طور طبیعی رخ دهد، انجام می شود.

در این روش درمانی، امواج ضربه ای با شدت کم به بافت عمیق آلت تناسلی وارد شده و سبب آزاد شدن پروتئین هایی می گردد که از رشد رگ های خونی در بافت حمایت می کند. این روش درمانی سبب بهبود خون رسانی به آلت تناسلی می شود. 

آزمایشات بالینی بیشتری قبل از اینکه شاک ویو تراپی به عنوان یک درمان ثابت شناخته شود، مورد نیاز است. 

درمان های فعلی برای اختلال نعوظ

درمان هایی که پزشکان امروزه برای اختلال نعوظ توصیه می کنند عبارتند از:

1)داروهای خوراکی

داروهای اختلال نعوظ ماهیچه ها را شل کرده و جریان خون را به آلت تناسلی افزایش می دهند. این روش درمانی مستقیماً نعوظ ایجاد نمی کند و شما همچنان به تحریک جنسی نیاز دارید. 

داروهای خوراکی اختلال نعوظ عبارتند از: 

• سیلدنافیل (ویاگرا) 
• واردنافیل (لویترا)
• تادالافیل (سیالیس) 
• آوانافیل (استندرا)  

باید به این نکته توجه داشت که این داروها فقط باید با تجویز پزشک و متخصص اورولوژی مصرف شوند.

2) داروهای تزریقی

در این روش داروها را به بدنه آلت تناسلی تزریق می کنند. این روش زمانی مفید است که اختلال نعوظ ناشی از شرایط روانی و آسیب عصبی یا عروق خونی نباشد.

برخی از این داروها عبارتند از:

• آلپروستادیل (Caverject Impulse)
• پاپاورین (پاپاکون)
• فنتولامین (رجیتین)

این داروها مانند هر داروی دیگر ممکن است با عوارض همراه باشند. این عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسکار آلت تناسلی
• تورم یا خونریزی در محل تزریق
• سرگیجه
• فشار خون بالا یا پایین
• نعوظ دردناک که بیش از چهار ساعت طول می کشد (پریاپیسم) 

3)شیاف یا کرم آلپروستادیل

با استفاده از اپلیکاتور، می توانید یک شیاف گلوله مانند آلپروستادیل جامد را وارد مجرای ادرار خود کنید. آلپروستادیل ماهیچه های صاف آلت تناسلی را شل می کند و جریان خون را افزایش می دهد. 

بهتر است از آلپروستادیل قبل از فعالیت جنسی زمانی که مشکل نعوظ دارید، استفاده کنید. بیش از دو بار در 24 ساعت از آن استفاده نکنید. اثرات آلپروستادیل بر روی جنین ناشناخته است و مطالعات حیوانی نشان داده است که می تواند برای جنین سمی باشد. در نتیجه در صورت استفاده از این روش درمانی حتما از کاندوم استفاده کنید.

شیاف ها می توانند باعث باریک شدن، زخم شدن و تورم در نوک آلت تناسلی شوند. 

کرم آلپروستادیل یکی از درمان های ایمن و موثر برای موارد خفیف تا شدید اختلال نعوظ است، به خصوص که اگر نمی توانید از داروهای خوراکی استفاده کنید. این روش تا 83% کارایی دارد و بیش از ده کشور آن را تایید کرده اند. 

4)جایگزینی تستوسترون

اگر سطح هورمون تستوسترون در بدن شما پایین باشد، این روش درمانی که یک روش هورمون درمانی است، گزینه ی مناسبی برای شما به حساب می آید. جایگزینی تستوسترون می تواند اختلال نعوظ خفیف را بهبود بخشد اما در موارد اختلال نعوظ شدید تاثیر کمتری دارد.

5)پمپ آلت تناسلی یا دستگاه واکیوم

پمپ آلت تناسلی، یا پمپ خلاء، یک درمان غیر تهاجمی و کم خطر برای اختلال نعوظ است. 

پمپ آلت تناسلی یک دستگاه خلاء است که با ایجاد مکش در اطراف آلت، باعث ورود خون به داخل آلت شده و پس از پر شدن آلت، حلقه ای داخل آن قرار می گیرد که از خروج و تخلیه خون جلوگیری می کند. این دستگاه دارای سه جزء است:

• یک لوله پلاستیکی که روی آلت تناسلی قرار می دهید
• یک پمپ متصل به لوله پلاستیکی
• حلقه ای که روی پایه آلت تناسلی قرار می گیرد و نعوظ را حفظ می کند 

برخی از افراد باید قبل از استفاده از پمپ آلت تناسلی با پزشک خود مشورت کنند. خصوصا افرادی که به اختلالات خونی مبتلا هستند و یا از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند.

عوارض جانبی احتمالی این روش شامل درد و کبودی آلت تناسلی، نقاط قرمز ریز به دلیل خونریزی در زیر سطح پوست آلت تناسلی و پوست بی‌حس می باشد.

6)عمل جراحی پروتز آلت

زمانی که داروها و سایر روش های درمانی مؤثر واقع نشوند، پزشک ارولوژی ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد دهد. 

رایج ترین عمل جراحی درمان اختلال نعوظ، ایمپلنت پروتز آلت تناسلی است که این پروتز یک دستگاه بادی مبتنی بر آب است. این روش شامل کاشت یک مخزن پر از مایع در زیر دیواره شکم، دو سیلندر بادی در آلت تناسلی و یک پمپ با دریچه رهاسازی در کیسه بیضه است.

پمپاژ سیال از مخزن به داخل سیلندرها باعث باد شدن دستگاه و ایجاد نعوظ می شود. رها کردن شیر دستگاه را خالی می کند و سیال به مخزن باز می گردد. 

از خطرات و عوارض این روش درمانی می توان به عفونت، خرابی های مکانیکی و فرسایشی اشاره کرد.

7)پیوند عروق آلت تناسلی

اگر دچار آسیب‌های لگنی شده‌اید که این آسیب رگ‌های خونی را مسدود کرده‌ است، پیوند عروق خونی می‌تواند جریان خون را به آلت تناسلی بازگرداند. 

در این روش، جراح شریان‌های مسدود شده آلت تناسلی را با اتصال یک سرخرگ در قسمت پایین شکم به یک سرخرگ در بالای آلت تناسلی دور می‌زند. 

8)مشاوره روانشناسی

اگر مشکلات روحی و روانی در ایجاد اختلال نعوظ نقش داشته باشد، مشاوره می تواند کمک کند. در مشاوره، یاد خواهید گرفت که چگونه اضطراب و استرس را کاهش دهید.

این مشاوره روانشناسی می تواند شامل شما و همسرتان باشد. شریک زندگیتان می تواند از شما حمایت کند و تجربه مشترک ممکن است جرقه ارتباط سالم و صادقانه ای را ایجاد کند و مشکلات رابطه را بهبود بخشد. 

10)تغییر سبک زندگی

سبک زندگی و تغذیه نیز می تواند بر تولید اکسید نیتریک، سطح تستوسترون، التهاب و عملکرد نعوظ تأثیر بگذارد. 

ایجاد تغییرات سالم در سبک زندگی می تواند احتمال اختلال نعوظ را کاهش دهد و همچنین سلامت روان شما را بهبود بخشد. 

تغییرات سبک زندگی که باید مد نظر داشته باشید، عبارتند از:

• سیگار و مواد مخدر را کنار بگذارید.
• مصرف الکل خود را کاهش دهید.
• حفظ وزن سالم: کاهش وزن 5 تا 10 درصد و BMI کمتر از 30 می تواند عملکرد نعوظ را بهبود بخشد.
• به طور منظم ورزش کنید تا جریان خون در بدن افزایش یابد؛ 30 دقیقه در روز ورزش هوازی ​​مفید است.
• اگر دیابت دارید، سطح شاخص گلیسمی را کنترل کنید.
• رژیم غذایی سالم حاوی غلات کامل، چربی های غیراشباع، حبوبات، سبزیجات و میوه ها را مصرف کنید. مصرف گوشت قرمز، لبنیات پرچرب و شکر را محدود کنید.
• استرس و اضطراب را تا حد امکان کاهش دهید.

سخن پایانی

اگر به اختلال نعوظ مبتلا هستید، با تغییر سبک زندگی و مشاوره با پزشک به دور از هرگونه احساس خجالت نسبت به انتخاب بهترین روش درمانی اقدام نمایید.

پزشکان و محققان درمان‌های موفقی را ابداع کرده‌اند و تغییرات سبک زندگی را برای نعوظ طبیعی و مقاربت جنسی رضایت‌بخش بررسی کرده‌اند.