شب ادراری کودکان

درجواب خیلی از والدین که نگران شب ادراری فرزند دلبندشون هستند ، شب ادراری کودکان به حالتی گفته می شود که کودک بعد از گذشت سن سه سالگی اغلب در هنگام خواب کنترل ادرار خود را ندارد. این مشکل در کودکان علت های متفاوتی دارد علت هایی چون:

• عدم تکامل مغز
• ناپایداری مثانه
• اختلالات روانی
• اختلالات عضوی و…..

شب ادراری در کودکان به دو دسته تقسیم میشود.

1. شب ادراری اولیه به این معنی که کودک از اول دچار مشکل عدم کنترل ادرار میباشد
2. شب ادراری ثانویه یعنی کودک به تازگی به این مشکل دچار شده

در بی‌اختیاری ادراری اولیه، از سال‌های ابتدایی کودکی فرد بدون وقفه دچار این مشکل می‌شود و همیشه شب‌هایی خیس و مرطوب را در رختخوابش تجربه می‌کند. بی‌اختیاری ادراری ثانویه دومرتبه، زمانی آغاز می‌شود که کودک برای مدت مشخص و قابل توجهی (حداقل ۶ ماه) مشکل بی‌اختیاری را تجربه نکرده است. بعد از مدت زمانی دوباره اوضاع سابق تکرار می‌شود.به‌طور کلی بی‌اختیاری ادراری اولیه نشان‌دهنده‌ی ضعف و نابالغ‌بودن سیستم عصبی است. کودکی که شب‌ها بی‌اراده ادرار می‌کند، قدرت تشخیص احساس پربودن مثانه در حین خواب را ندارد، بنابراین برای تخلیه‌ی مثانه‌ی خود در طول شب بیدار نمی‌شود.

دلایل شب ادراری کودکان

دلایل شب ادراری می‌تواند از موارد زیر یا تلفیقی از آنها باشد:

• کودک هنوز قادر به نگه‌داشتن ادرار در تمام طول شب نیست؛
• وقتی مثانه پر است، کودک نمی‌تواند برای تخلیه بیدار بشود. برخی از کودکان نیز مثانه‌ای کوچک‌تر از هم‌سنین خود دارند؛
• کودک حجم زیادی از ادرار را در غروب و طول شب تولید می‌کند؛
• در طول روز کودک عادت رفتن به دستشویی ندارد. بسیاری از کودکان از روی عادت نیاز به تخلیه مثانه در طول روز را نادیده می‌گیرند و به دستشویی نمی‌روند و تا جایی که ممکن است، ادرارشان را نگه می‌دارند. همه‌ی والدین با صحنه‌هایی این‌چنینی آشنا هستند: کودکی که ادرارش را نگه داشته است و به خود می‌پیچد، پاها را ضربدری کرده، صورتش نشان می‌دهد که تحت فشار است، پیچ‌وتاب می‌خورد، بعضا چمباتمه می‌زند و محل ادرار را برای کنترل وضعیت فشار می‌دهد.

شب ادراری ثانویه می‌تواند نشان از وجود مشکلی پنهان از نظر جسمی با عاطفی در فرد باشد. بچه‌هایی که دچار این نوع از بی‌اختیاری هستند، به احتمال زیاد نشانه‌های دیگری مانند بی‌اختیاری در طول روز را نیز به روز می‌دهند.

که خوشبختانه بر خلاف تصور اکثر مردم این بیماری با مصرف یک دوره ی کوتاه دارو ، قابل درمان هست.
پس به جای تحقیر و سرزنش کودک خود و استفاده از راه های غلط غیر پزشکی ، هرچه سریعتر فرزندتون رو برای درمان نزد پزشک ارولوژیست ببرید.

منبع:

www.chetor.com